Η φωτογραφία, όπως άρεσε στον Λ. Ρον Χάμπαρντ να επισημαίνει, σημαίνει «γραφή με φως» και με δεδομένο τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούν οι φωτογραφίες του, η φράση αυτή περιγράφει εύγλωττα το έργο του.

Αν και ήταν ενθουσιώδης μελετητής της κάμερας από τα νιάτα του, η καριέρα του ουσιαστικά ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1920 με μια σειρά από γνωστές μελέτες που έκανε κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στην Κίνα. Το έργο του ήταν τελείως επαγγελματικό και τελικά αγοράστηκε από το Νάσιοναλ Τζιογκράφικ. Επιστρέφοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες, συνέχισε την καριέρα του στη φωτογραφία, ως φωτορεπόρτερ για τοπικές εφημερίδες και, ως ανεξάρτητος συνεργάτης, για πολλές εθνικές εκδόσεις. Απ' αυτές τις δουλειές, το πιο αξιοσημείωτό του έργο ήταν για το Ερασιτέχνης Πιλότος (Sportsman Pilot), ένα περιοδικό για τους λάτρεις των πτήσεων.

Με την έναρξη της κανονικής του συγγραφικής καριέρας το 1933, το φωτογραφικό έργο του Λ. Ρον Χάμπαρντ έδειχνε να περνάει σε δεύτερη μοίρα. Παρ' όλα αυτά, τα μετέπειτα χρόνια του εξακολουθούσε να βρίσκεται τακτικά πίσω από την κάμερα για έργα που περιελάμβαναν διαφημιστικές φωτογραφίες για διάφορα ευρωπαϊκά όργανα και πολύ φημισμένα τοπία της νότιας Αγγλίας, τα οποία τελικά επελέγησαν μεταξύ 3.300 υποψηφιοτήτων για τη Διεθνή Έκθεση Φωτογραφίας στη Ναντ της Γαλλίας. Φωτογραφίες του Λ. Ρον Χάμπαρντ από εκείνα τα χρόνια επελέγησαν επίσης για να επιδειχθούν στη Διεθνή Έκθεση Καλλιτεχνικής Φωτογραφίας και έκτοτε έχουν δημοσιευτεί και στα φωτογραφικά ημερολόγια του Λ. Ρον Χάμπαρντ.

Το 1975, συνέχισε τις εργασίες αυτές στο νησί Κουρασάο στις Ολλανδικές Αντίλλες, όπου μέσα σε λίγες ημέρες από την άφιξή του, αναφέρθηκε ότι «ο Λ.Ρον Χάμπαρντ με την επαγγελματική ακρίβειά του, παίρνει το πλάνο που θέλει, το ένα μετά το άλλο με ένα ρυθμό παραγωγής που ξεπερνά τις 7.000 φωτογραφίες από τότε που άρχισε να φωτογραφίζει εδώ στο Κουρασάο».

Επιστρέφοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1976, για να στήσει το σπιτικό του στη νότια Καλιφόρνια, η καριέρα του Λ. Ρον Χάμπαρντ στη φωτογραφία πήρε μια άλλη διάσταση – την εκπαίδευση φωτογράφων. Από αυτό το εκπαιδευτικό έργο, προέκυψε και η περιγραφή του για όλα τα ουσιώδη βήματα που πρέπει να ακολουθήσει ο φωτογράφος για να εξασφαλίσει μια επιτυχημένη λήψη φωτογραφίας – συμπεριλαμβανομένου και του οραματισμού ή της σύλληψης της εικόνας πριν τη λήψη της, κάτι που συχνά αμελείται. Ή ως εναλλακτική λύση, συμβούλευε τους φωτογράφους να μάθουν να αναγνωρίζουν αμέσως μια εικόνα. Σε κάθε περίπτωση –και εδώ φαίνεται ο κοινός παρονομαστής όλης της καλλιτεχνικής εργασίας του Λ. Ρον Χάμπαρντ– πρέπει να μάθουν «να κάνουν την εικόνα να μιλά». Ως μέρος της διαδικασίας διδασκαλίας, όλοι οι φοιτητές είχαν την ευκαιρία να λαμβάνουν μια προσωπική αξιολόγηση των φωτογραφιών τους από τον Λ. Ρον Χάμπαρντ. Εκτός από τα πιο συμβατικά στοιχεία της σύνθεσης και του φωτισμού, συνήθως τόνιζε το πιο βασικό ζήτημα, αυτό της επικοινωνίας: Λέει η εικόνα κάτι και, αν ναι, τι; Επίσης, από αυτή την εκπαιδευτική περίοδο προέκυψαν και οι πολύ σημαντικές δοκιμαστικές διαδικασίες, τόσο για τον εξοπλισμό και το φιλμ, όσο και η αποσαφήνιση ενός θέματος που επί μακρόν είχε παρανοηθεί, της σύνθεσης.

Σήμερα, το κυρίως μέρος της φωτογραφικής δουλειάς του έχει προσεκτικά συγκεντρωθεί στη Σειρά για τον Λ. Ρον Χάμπαρντ και στο βιβλίο Λ. Ρον Χάμπαρντ: Εικόνες μιας Ζωής. Συνολικά, παρουσιάζονται περισσότερες από εξακόσιες φωτογραφίες – από τις πρώτες του λήψεις με μια απλή Κόντακ Μπράουνι μέχρι τα μετέπειτα έργα του στη νότια Καλιφόρνια. Φυσικά, περιλαμβάνονται και πολλές επιλογές από τη διάσημη σειρά φωτογραφιών του από την Κίνα, τα βραβευμένα πλάνα του από την αγγλική ύπαιθρο και καθετί άλλο που καθόρισε το έργο του σε αυτό που αποκάλεσε «γραφή με το φως».